de app aangeven

Leuker kunnen we het niet maken.
Toch hebben ze wel hun best gedaan, want gisteren heb ik aangifte gedaan met de Android app, en dat ging van een leien dakje.

DigiD bij de hand, inloggen, gegevens ophalen, controleren, en gelijk opsturen. In vijf minuten kun je klaar zijn, en al je teveel betaalde belastingcenten worden binnenkort weer (voorlopig) teruggestort.

Wanneer de aanslag definitief is, weet ik nog niet. Meestal duurt dat weer heel lang ;-)

Win-Win-Speakers

Lange tijd terug hadden we speakers gekocht, maar ik gebruikte een setje dat ik 25 jaar geleden in Utrecht had gekocht, maar die hadden best een irritante brom. Dus had ik dat ouwe Logitech-setje opgezocht, het bleek bij mijn zoon op zijn kamer te staan, maar bij mijn weten werd het nooit gebruikt.

De 2.1-speakers hebben meer bas, dus het geluid is heel lekker, maar mijn zoon vertelde dat hij die speakers wel gebruikte, als er niemand thuis was. Ja, dan hoor ik het niet ;-)

Maar nu kon ik kiezen, voor hem iets nieuws kopen, of voor mij (of terug naar die ouwe brom-boxen, maar dat was geen goede optie). Na het hele internet afgespeurd te hebben, kwam hij zelf op het idee om een stereo-setje te kopen, waar je ook je computer via de line-in op kan aansluiten. Dan heb je én speakers, en een radio.

Nu, dat was inderdaad een win-win-situatie.

Buitenbad

Vandaag is het precies 20 jaar geleden dat het buitenbad in Woerden werd gesloten en gesloopt. De sluiting werd al op  30 juni 1994 door de gemeenteraad bekrachtigd, en op 27 februari 1995 werd daadwerkelijk met de sloop begonnen.

Tot die tijd had Woerden een mooi 50 meter-bad zoals nu het Knopenbad in Montfoort nog heeft. Destijds was het plan om het hele Brediusbos vol te bouwen met villa's, zeg maar een soort kabouter Plop-vakantiepark. Luierdelui, dat is er gelukkig niet van gekomen. Kabouter Klus heeft destijds wel De Veste gebouwd op het voormalige terrein van de voetbalclub VEP. Het buitenbad schijnt er nog wel te zijn, het ligt nu onder de parkeerplaats.


Ik weet nog steeds niet of ik nu verdrietig moet zijn, omdat het bad destijds is gesloopt, of dat ik blij moet zijn, dat het verfoeilijke plan om het hele Brediusbos vol te bouwen niet is doorgegaan.

Iets met kaas!

Nederland heeft de satirische website De Speld, maar Woerden heeft  de-Stolp. Met enige regelmaat worden de Woerdenaren verrast met een knipoog naar het lokale nieuws. Wanneer je het leest, is het meestal te mooi om waar te zijn, en dat is het dan ook. Vooral het bericht dat de sluiting van het ziekenhuis "Het Hofpoort" van de baan was werd gretig gedeeld. Maar helaas, de fusie gaat door, en hoewel het Ziekenhuis beweert dat "80% van de mensen er helemaal niets van zal merken" zullen we straks allemaal naar Nieuwegein moeten pendelen. Hopelijk heeft De Stolp in de toekomst nieuws waar we wel om kunnen lachen!

Verstopt ... en toen goed verstopt

Ik denk dat onze Senseo ondertussen tien jaar oud is. Het laatste jaar had hij wat moeite om het kopje goed te vullen, en vorig jaar had ik al wat zitten porren en vrotten om dat op te lossen. De laatste maanden gebruikte ik twee kopjes om één kopje te zetten.

Maar zaterdagmorgen kwam er helemaal geen koffie meer uit, geen druppel.

In het padjeshouder zit een klein metalen gaasje met een klein gaatje daaronder. Uiteraard gaat dat gaasje met gaatje een keer verstopt zitten. Met kalk, koffie, prut en troep. Met wat schoonmaakazijn, een naaldje, wat blazen (vanaf de achterkant van de padhouder) en een paar maal laten doorlopen zonder koffiepad was het euvel weer verholpen, en heb ik weer echte Senseokoffie, inclusief de schuimkraag die er op hoort te zitten.

Ruud Bos

foto Rob Mieremet / Anefo, ccbysa3.0

Zojuist was Ruud Bos bij kunststof op NTR Radio 1. 

Hij is (wellicht samen met Tonny Eyk) dé man die het Nederlandse medialandschap van muziek heeft voorzien. Films, series, theater, maar ook in de Efteling en gewoon CD's. En een hele lijst met losse liedjes. 

Maar ik ken Ruud Bos van iets heel anders. Nou ja, heel anders, het is in deze enorme lijst gewoon één CD, maar voor mij is die CD wel speciaal.
De CD heet The Ten Year Itch en is van de Big Band Bos met Louis van Dijk op de piano. Ik heb regelmatig naar de CD gezocht, maar hij is nergens te koop, en nergens te luisteren. Niet op Google Play Music, niet op Spotify, niets op YouTube, niet (meer) op BOL.com of Amazon.

Omdat de CD van 23 jaar geleden is, zal deze zeker niet meer in de ouderwetse platenwinkel liggen, behoudens wellicht een tweedehands handel. Op marktplaats.nl kon ik het in ieder geval niet terugvinden, want soms heb je daar geluk.

1) All Of Me *	(Simons-Marks) Arr. M. Raberg
2) Lullaby Of The Leaves	(Young-Petkere) Arr. Hans Bos
3) Jumping Nude	(Ruud Bos)
4) New Born (for Ruud Jan)	(Ruud Bos)
5) Centerpiece *	(M. Raberg)
6) Summernight	(Ruud Bos)
7) The Way You Look Tonight	(Jerome Kern) Arr. Peter Stöve
8) My One And Only Love *	(Mellin-Wood) Arr. M. Raberg
9) Boplicity	(Henry) Arr. Henk de Ligt
10) Draw The Line	(Henk de Ligt)
11) Finale	(Ruud Bos)

Deborah Brown (vocals - 1, 5, 8) Louis van Dijk (piano - 2, 4, 7) Big Band Bos: Ruud Bos - conductor Stefaan Debevere - alto sax, soprano sax (solo 1, 5, 11) Miguel Martinez - alto sax (solo 6, 10, 11) Klaus Gesing - tenor sax, soprano sax (solo 3, 6, 11) Rutger Molenkamp - tenor sax, clarinet (solo 11) Hugo Harmsen - baritone sax (solo 3, 9) Jean Pierre Grannetia - trumpet, flugelhorn Kees Trappenburg - trumpet, flugelhorn (solo 8, 11) René Op den Camp - trumpet, flugelhorn Jan Spruit - trumpet, flugelhorn (solo 6) Paul van Egmond - trombone Wim Stoffer - trombone Joop Gieben - trombone Bas van der Werff - bass trombone Peter Stöve - tuba (1) Erik Doelman - piano (solo 6, 9, 10) Hans Voogt - guitar (solo 1, 11) Frank Uyttebroeck - double bass, electric bass (solo 3) Mark Eshuis - drums (solo 11)

Other information not available

1992

Klassiek

The Nutcracker Suite-Duke Ellington

Mijn dochter had het van de week over de Mattheus Passion, of ik die even op wilde zetten. Nou, ik zet liever andere klassieke muziek op, want de Arlesienne Suite is veel vrolijker om te horen.

Als vervolg zocht ik vandaag naar de Notenkraker Suite, want dat zijn ook vrolijke melodietjes, en toen kwam ik deze swingende versie van Duke Ellington tegen. Nu lijkt deze versie wel heel erg bewerkt, zodat het veel meer Big Band is dan Notenkraker, maar dat is helemaal niet zo erg. Sommige motiefjes komen weer wél heel erg duidelijk terug, zoals in Chinoiserie, toch een van de karakteristieke Notenkraker-thema's.

Dit album is een aanrader voor iedereen die de Notenkraker een beetje kent, en niet vies is van een lekker swingende big band.